Kiedy warto kupić tańsze odpowiedniki leków?

O tańsze odpowiedniki leków należy pytać swojego lekarza oraz farmaceuty. Tego typu preparaty lecznicze mają, w porównaniu z oryginałami, taką samą substancję aktywną i działanie, choć mogą się różnić komponentami pomocniczymi, jak skład masy tabletkowej. Wybór odpowiedników leków należy przedyskutować z lekarzem.

Czym są odpowiedniki leków?

Serwis medyczny Tevamed.pl podaje, że odpowiedniki leków w porównaniu z oryginalnymi, mają taką samą substancję czynną, natężenie i długość działania, przechodzą szereg badań klinicznych, produkowane są na wysokim standardzie oraz cechuje je bezpieczeństwo dla organizmu. Informacje opierają się na Ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20111220696 Żaden lek nie może być wprowadzony na rynek farmaceutyczny Unii Europejskiej bez uzyskania pozytywnej opinii jednej z agencji ds. leków. Jest to gwarancja bezpieczeństwa oraz jakości danych farmaceutyków.

Czym się różnią odpowiedniki od oryginalnych leków?

Odpowiedniki leków są przede wszystkim dużo tańsze od oryginalnych. O ile, substancja aktywna, w jednym i drugim przypadku jest taka sama, to oba leki mogą się ze sobą różnić zawartością substancji pomocniczych, np. składem masy tabletkowej czy powłoką. Nie powinny one wywoływać działań farmakologicznych, jednak mogą przyczynić się do podrażnienia przewodu pokarmowego, a nawet wywołać alergię.

Kto może skorzystać z tańszych odpowiedników leków?

Z tańszych odpowiedników leków może skorzystać każdy pacjent za zgodą lekarza. Pracownik apteki ma obowiązek poinformować osobę kupującą dany lek refundowany o tym, że istnieje jego odpowiednik dostępny za niższą cenę niż oryginalny środek. Wybór konkretnych leków zawsze warto wcześniej przedyskutować z lekarzem. Może zdarzyć się sytuacja, że na zamianę danego leku lekarz, z przyczyn zdrowotnych pacjenta, nie wyrazi zgody. Tańsze leki to niekiedy jedyna forma nieprzerwania leczenia, zwłaszcza u osób przewlekle chorych, które zmuszone są przyjmować kilka różnych leków w normalnej cenie, która przewyższa ich możliwości finansowe.